Home sweet home....
Door: Kavazo
Blijf op de hoogte en volg Karin
23 Mei 2017 | Nederland, 's-Gravenhage
We zijn er weer. Veilig thuis. En als je dan je huis nadert en je buurtje, dan lijkt het net alsof je nooit weggeweest bent. Ruim vier uur hebben we erover gedaan, van Duinkerken naar huis. De wegen rond Antwerpen zaten natuurlijk weer verstopt, zoals altijd en dat leverde een vertraging op van ruim een half uur. Bij Brugge nog even een pizzaatje gegeten en nu zit ik weer achter mijn eigen computer om het laatste verslag te schrijven. Het is negen uur, maar onze biologische klok staat nog op acht uur. Wat gaat dat toch veel makkelijker en sneller met je eigen computer. Via de Ipad was het elke dag een heel gedoe. De foto's plaatsen kostten ook veel tijd. Ik was er elke dag wel anderhalf uur mee zoet. Maar nu is het een fluitje van een cent. Even typen, foto's er rechtstreeks bij en niet via 2 omwegen en alles staat er weer op. Het laatste verslag. Jammer, ik was eraan gewend geraakt om elke avond een stukje te schrijven. Jammer ook, dat het allemaal alweer voorbij is. Jammer dat we Engeland al weer zo snel moesten verlaten. Maar…… ik heb altijd geleerd te denken: partir pour revenir! En daar houden we ons aan.
Vanochtend dus vroeg uit de veren. Na het ontbijt naar de slager en de supermarkt. Heerlijke echt Engelse beef kopen, double cream en andere lekkernijen, die je hier moeilijk kunt krijgen. We hadden uitgerekend dat we uiterlijk om half 11 naar de boot moesten rijden, maar om 10 waren we klaar om te vertrekken en we besloten om gewoon maar te gaan. Misschien hadden we dan nog wat tijd om nog even naar de White Cliffs of Dover (spreek uit: Dahffer) te gaan. Inderdaad, we hadden nog een half uurtje en we vonden een weggetje naar de kliffen. Prachtig weer, geen wind en strakblauwe lucht. Wat wil je nog meer?
Het weggetje voerde langs het kasteel van Dover, dat daar prachtig op de rotsen ligt te pronken, maar wij reden door. Naar de kliffen. Dat hadden we in ons hoofd. Helaas kwam aan het weggetje geen eind, zo leek het. Want na 20 minuten rijden zagen we nog niets van de kliffen. Dus maar weer gekeerd om op tijd bij de boot aan te komen. Overtocht verliep rustig. Geen golfje te bekennen, geen zuchtje wind. Zelfs niet op volle zee. Heel bijzonder. Inmiddels de klok weer een uurtje vooruit gezet en we konden aan wal. Het was nu half 4. De rest heb ik hierboven al verteld.
We hebben genoten van een supervakantie en hebben veel beroemde grote mensen van Engeland bezocht. Darwin, Churchill, Shakespeare, Dickens, Anne Hathaway, Roald Dahl en last but not least William Turner. En ze waren allemaal gastvrij! Ik ben een verstokte Anglofiel, dat is zeker.
Vanochtend dus vroeg uit de veren. Na het ontbijt naar de slager en de supermarkt. Heerlijke echt Engelse beef kopen, double cream en andere lekkernijen, die je hier moeilijk kunt krijgen. We hadden uitgerekend dat we uiterlijk om half 11 naar de boot moesten rijden, maar om 10 waren we klaar om te vertrekken en we besloten om gewoon maar te gaan. Misschien hadden we dan nog wat tijd om nog even naar de White Cliffs of Dover (spreek uit: Dahffer) te gaan. Inderdaad, we hadden nog een half uurtje en we vonden een weggetje naar de kliffen. Prachtig weer, geen wind en strakblauwe lucht. Wat wil je nog meer?
Het weggetje voerde langs het kasteel van Dover, dat daar prachtig op de rotsen ligt te pronken, maar wij reden door. Naar de kliffen. Dat hadden we in ons hoofd. Helaas kwam aan het weggetje geen eind, zo leek het. Want na 20 minuten rijden zagen we nog niets van de kliffen. Dus maar weer gekeerd om op tijd bij de boot aan te komen. Overtocht verliep rustig. Geen golfje te bekennen, geen zuchtje wind. Zelfs niet op volle zee. Heel bijzonder. Inmiddels de klok weer een uurtje vooruit gezet en we konden aan wal. Het was nu half 4. De rest heb ik hierboven al verteld.
We hebben genoten van een supervakantie en hebben veel beroemde grote mensen van Engeland bezocht. Darwin, Churchill, Shakespeare, Dickens, Anne Hathaway, Roald Dahl en last but not least William Turner. En ze waren allemaal gastvrij! Ik ben een verstokte Anglofiel, dat is zeker.
-
23 Mei 2017 - 22:04
Jacques:
Hey, wat jammer dat we jullie reisverslagen moeten gaan missen. Ook ik was er net aan gewend om die elke dag te lezen. Amusant!
Tot ziens thuis!
xxx
Jac. -
23 Mei 2017 - 22:13
Jacqueline:
Welkom thuis! -
23 Mei 2017 - 22:13
Yvonne:
Je verhalen gaan we missen, maar gelukkig weer gezond terug, en een persoonlijke meeting met een hapje en drankje is ook wel weer zo gezellig. Vakantie is alleen vakantie als je ook weer thuis komt, toch? Ik heb er in ieder geval van genoten om zo mee te reizen!
Groetjes, XXX -
24 Mei 2017 - 08:54
Lous:
Welkom thuis inderdaad! Fijn dat jullie zo genoten hebben en ik heb de verslagen ook met plezier gelezen.
Live moeten we het nog maar overdoen, ik bedoel uitwisselen van onze vakantieverhalen!!!!
Mooi weer trouwens he hier??????
-
25 Mei 2017 - 10:45
Margreet:
Hoi Karin, ook ik heb genoten van je verslagen.
Tot spreeks.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
