Van alles wat
Door: Kavazo
Blijf op de hoogte en volg Karin
15 Mei 2017 | Verenigd Koninkrijk, Dunstable
Reisdag vandaag. Helaas is het somber weer als we in de ontbijtzaal zitten. Bij het oproepen van het weerbericht zagen we dat het waarschijnlijk de hele dag zo zou blijven. Maar never mind! Gisteren hadden we een topdag met prachtig weer en nu zitten we toch veel in de auto. Want we gaan naar Dunstable. Niet dat dat een bijzonder plaatsje is, maar we slapen er 2 nachten. Het is onze bedoeling om morgen de mooie en aantrekkelijke dorpjes die figureren in Midsomer Murders te gaan bezoeken. Jaha, daar is een hele toeristenindustrie omheen hoor. Maar eerst even shoppen in the Edinburg Woollen Mill. Een winkel in landelijke spulletjes. Beetje Schotlandgevoel, nooit weg!
Binnen een half uur heb ik een maxijurk, een shirt en een tasje gescoord. Zo snel ben ik in Nederland nog nooit geslaagd. En verder nog slowcookerkruiden, echte Britse gravy en een set mooie kaarten. We verlieten Kent en kwamen onderweg langs Hertford Castle in het graafschap Hertfordshire. Heel nieuwsgierig verlieten we de provinciale weg om een kijkje te gaan nemen. Het kasteel bleek in gebruik als gemeentehuis. Mooie bestemming, maar voor ons verder niet interessant. Voordat we in Dunstable aankwamen reden we langs een plek met een bijzondere naam: Luton Hoo. Dat bleek een estate te zijn met een giga landhuis erop. Bovendien, zo stond in het ANWB boekje, zijn hier op het estate ongeveer 10 films opgenomen, althans gedeelten ervan. O.a. ook de marktscene in de film over William Turner. Gauw erop af. Via een werkelijk schitterende, heel lange oprijlaan met eeuwenoude bomen bereikten wij .... niet het landhuis, maar de stallen, de ommuurde moestuin (zo groot als 4 voetbalvelden!), de boerderij en een paar huisjes die minstens 2 eeuwen oud zijn. Wat een enorm complex! Hoe groot precies, daar kwamen we achter toen we buitenom via de snelweg, het landhuis bereikten. Dat bleek nu een hotel te zijn met 5 sterren. Een gebouw als een paleis, temidden van talloze kleuren groen en bomen en omgeven door een 18 holes golfbaan. Het landhuis behoorde vanaf 1903 aan een bepaalde familie, inclusief maar liefst 1000 hectare land, bossen en velden eromheen. Het landhuis is in 1999 verkocht aan een hotelketen maar al het land in nog steeds in handen van de familie. Bizar! We waren sprakeloos van verbazing hoe groot het landgoed was. En dat dat nog bestaat anno 2017.
Na dit bezoek zochten wij ons hotelletje op, dat nu klein leek in vergelijking met al dat grootse. Maar gezellig is het er wel, al is de kamer niet al te groot. En al met al bleef het weer wel somber, maar grotendeels droog. Boffen!
Binnen een half uur heb ik een maxijurk, een shirt en een tasje gescoord. Zo snel ben ik in Nederland nog nooit geslaagd. En verder nog slowcookerkruiden, echte Britse gravy en een set mooie kaarten. We verlieten Kent en kwamen onderweg langs Hertford Castle in het graafschap Hertfordshire. Heel nieuwsgierig verlieten we de provinciale weg om een kijkje te gaan nemen. Het kasteel bleek in gebruik als gemeentehuis. Mooie bestemming, maar voor ons verder niet interessant. Voordat we in Dunstable aankwamen reden we langs een plek met een bijzondere naam: Luton Hoo. Dat bleek een estate te zijn met een giga landhuis erop. Bovendien, zo stond in het ANWB boekje, zijn hier op het estate ongeveer 10 films opgenomen, althans gedeelten ervan. O.a. ook de marktscene in de film over William Turner. Gauw erop af. Via een werkelijk schitterende, heel lange oprijlaan met eeuwenoude bomen bereikten wij .... niet het landhuis, maar de stallen, de ommuurde moestuin (zo groot als 4 voetbalvelden!), de boerderij en een paar huisjes die minstens 2 eeuwen oud zijn. Wat een enorm complex! Hoe groot precies, daar kwamen we achter toen we buitenom via de snelweg, het landhuis bereikten. Dat bleek nu een hotel te zijn met 5 sterren. Een gebouw als een paleis, temidden van talloze kleuren groen en bomen en omgeven door een 18 holes golfbaan. Het landhuis behoorde vanaf 1903 aan een bepaalde familie, inclusief maar liefst 1000 hectare land, bossen en velden eromheen. Het landhuis is in 1999 verkocht aan een hotelketen maar al het land in nog steeds in handen van de familie. Bizar! We waren sprakeloos van verbazing hoe groot het landgoed was. En dat dat nog bestaat anno 2017.
Na dit bezoek zochten wij ons hotelletje op, dat nu klein leek in vergelijking met al dat grootse. Maar gezellig is het er wel, al is de kamer niet al te groot. En al met al bleef het weer wel somber, maar grotendeels droog. Boffen!
-
15 Mei 2017 - 22:19
Anja:
Ik ben gek op de foto van de farm winkel. Wat een super mooie foto! Je zou hem zo aan de muur hangen. Zoals je ook schrijft, Engeland is echt een eiland, waar de tijd op sommige plekken stil lijkt te hebben gestaan. Verder ben ik erg benieuwd naar de jurk :))).
Geniet, nooit met mate... en dat brengt me bij de volgende vraag. Wat eten jullie? Pies, grote groene erwten, Engelse ontbijten? Ben ik ook wel nieuwsgierig naar. Dank voor je mooie verhaal weer. Liefs Anja -
15 Mei 2017 - 23:22
Karin :
We eten Engels. En dat houdt in een stevig ontbijt (ik iets minder stevig) en dan de hele dag geen eten meer, want oneindig vol van dat ontbijt. En 's avonds eten wij wat er toevallig voorhanden is. De ene keer in een Inn, dan weer Indiaas of Thais, maar meestal Engels, want we zijn nou eenmaal in Engeland. Dus vlees, geroosterde aardappels, erwten, wortel, slappe sla (hahahaha). Klinkt niet aantrekkelijk maar het is toch steeds heel smakelijk. -
16 Mei 2017 - 09:05
Sylvia:
Die oude, begroeide muur vind ik mooi en dat kleine huisje zou ik weleens van binnen willen zien. Kijken of de indeling daar ook nog authentiek is. -
16 Mei 2017 - 09:52
Robert:
Een maxijurk, een shirt en een tasje!
Wel, wel. Vooral het aankoopbedrag van het tasje heeft mijn buitengewone belangstelling.
Verder is het heerlijk om te lezen hoezeer jullie genieten en jullie verbazen over alles wat jullie zien.
In Valthe zijn, zoals jullie weten, dergelijke grote tuinen/landgoederen normaal, maar voor verstokte stedelingen kan ik mij voorstellen dat zulks indrukwekkend is. :-)
Ik zie al weer uit naar je volgende verhaal.
Liefs,
Robert. -
16 Mei 2017 - 09:57
Lous:
Wat klinkt dat allemaal Engels ha ha!!!!! Daar zijn jullie ook!. Erg leuk om te lezen wat jullie allemaal tegenkomen. Die maxijurk moet je maar aan doen als je bij ons weer komt!!!! Als wij dezelfde route willen gaan rijden als jullie dan moeten we dus de golfspullen meenemen? Lijkt me heel erg apart om op een Engels baan te spelen! Het eten spreekt me niet zo aan, maar met toast kom ik al een heel eind.
Tot het volgende verslag.
-
16 Mei 2017 - 21:32
As:
Super leuk zeg! Wat een verhalen! En wederom leuj geschreven. Wanneer kom jouw boek ook al weer uit ?? Tot snel !!!! Mis jullie al hoor -
19 Mei 2017 - 09:11
Jacques:
Het klinkt allemaal heel Engels. Heel on-Nederlands dus!
Geniet van het vervolg van jullie vakantie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
