Even over de grens....
Door: Kavazo
Blijf op de hoogte en volg Karin
20 Mei 2017 | Verenigd Koninkrijk, Gloucester
Gezond weer op en na de scrambled eggs, bacon en toast (veel anders is er niet te krijgen, geen plakje kaas of zo...) gaan we vandaag op pad naar Wales. Het is niet ver rijden, want Gloucester ligt zo'n beetje tegen Wales aan.
Onderweg komen we langs een gevangenismuseum. We zijn vroeg, dus het is nog niet geopend. Maar toch lopen we even rond het gebouw en hebben nog wat foto's kunnen maken. Enge boel daarbinnen....
Na een half uurtje door het prachtige Welshe landschap komen wij bij ons reisdoel: de stoomtreinen. Het is toevallig een speciaal weekend; dan rijden er meerdere treinen en ook worden twee bijzondere locs ingezet. We boffen dus! We hoeven niet lang te wachten want daar horen wij de doordringende fluittoon al van de locomotief. We horen ook het bekende treingeluid, en zien al van verre de trein aankomen, met stoom en al. Prachtig gezicht. Wat een sfeer, wat een romantiek. Erg leuk! De treinen blijven maar komen, en wij hebben ruim twee uur staan kijken, fotograferen en filmen. Op het terrein van het oude stationscomplex stond ook nog wat militair materieel uit de oorlog. Verder was er nog een leuk klein museum over alles wat met treinen te maken heeft.
Volgende stop in Wales is Lydney. Daar bezichtigen wij de oude haven, waar - bizar genoeg - in de rivier bij de sluis een hoogteverschil van het water is van maar liefst 15 meter! Heel vreemd gezicht.
Het is koud bij de haven en er staat veel wind. Dus snel in de auto op weg naar Tintern Abbey. Het is een ruïne van een oorspronkelijk enorm complex. Nu staat er nog maar een deel van. Het is altijd een beetje een triest gezicht, zo'n onttakelde abdij. De boogramen zonder glas zien er vanuit de verte uit als kantwerk en de abdij heeft iets kwetsbaars zoals hij er nu bij staat.
We eten in de auto een cakeje en ik ook nog een banaan, en rijden door naar Monmouth. Daar bezoeken wij het admiraal Nelson museum. De admiraal is ooit eens 2 dagen in Monmouth geweest en dat was voldoende om aan hem een museum te wijden.
Heb ik al verteld dat de binnenwegen in het hele Verenigde Koninkrijk heel erg smal zijn? Je houdt steeds weer je hart vast als er een tegenligger aankomt. Heel eng. Vooral ook omdat ik aan de chauffeurskant zit, gezien vanuit de Engelsen. We passeren auto's op een centimeter afstand en ik ben verbaasd dat we nog niemand hebben geraakt. Of dat iemand ons heeft geschampt. Ik plaats 2 foto's van dergelijke wegen bij. Op 1 foto heb ik een auto gefotografeerd, zodat je kunt zien hoe smal de weg is.
Wales is qua natuurschoon fantastisch, maar de dorpjes en stadjes stellen niet zoveel voor. Het lijkt allemaal wat armelijk en saai na de verrukkingen van de Engelse dorpjes. Ook de mensen zijn hier heel anders: stugger, geslotener.
Op de terugweg uit Wales passeren wij een bord Welkom in Engeland. Op weg naar ons hotel in Gloucester gaan we voor de eerste keer sinds wij hier zijn naar de historische haven (historic quays). En wat is dat een groot gebied! Tientallen flats van pakhuizen staan hier, volledig opgeknapt en voor bewoning geschikt gemaakt. Supermoderne horecagelegenheden wisselen elkaar af met ultramoderne winkelcomplexen. Het lijkt sprekend op de Docks in London, waar ze de pakhuizen van weleer ook volledig hebben gerestaureerd en van functie hebben veranderd. Heel indrukwekkend en mooi allemaal. We zijn blij dat we dit nog even hebben gezien voordat we morgen alweer naar onze laatste stop gaan. In de historische haven hebben we Grieks gegeten. Dat was onze 2e keus, want we hadden maar wat graag naar Carluccio's gegaan. Het restaurant van mijn favoriete kok: Antonio Carluccio. Helaas zat het restaurant helemaal vol en konden wij niet terecht. Nou ja, volgende keer beter. Want we gaan hier terugkomen, dat is zeker.
Onderweg komen we langs een gevangenismuseum. We zijn vroeg, dus het is nog niet geopend. Maar toch lopen we even rond het gebouw en hebben nog wat foto's kunnen maken. Enge boel daarbinnen....
Na een half uurtje door het prachtige Welshe landschap komen wij bij ons reisdoel: de stoomtreinen. Het is toevallig een speciaal weekend; dan rijden er meerdere treinen en ook worden twee bijzondere locs ingezet. We boffen dus! We hoeven niet lang te wachten want daar horen wij de doordringende fluittoon al van de locomotief. We horen ook het bekende treingeluid, en zien al van verre de trein aankomen, met stoom en al. Prachtig gezicht. Wat een sfeer, wat een romantiek. Erg leuk! De treinen blijven maar komen, en wij hebben ruim twee uur staan kijken, fotograferen en filmen. Op het terrein van het oude stationscomplex stond ook nog wat militair materieel uit de oorlog. Verder was er nog een leuk klein museum over alles wat met treinen te maken heeft.
Volgende stop in Wales is Lydney. Daar bezichtigen wij de oude haven, waar - bizar genoeg - in de rivier bij de sluis een hoogteverschil van het water is van maar liefst 15 meter! Heel vreemd gezicht.
Het is koud bij de haven en er staat veel wind. Dus snel in de auto op weg naar Tintern Abbey. Het is een ruïne van een oorspronkelijk enorm complex. Nu staat er nog maar een deel van. Het is altijd een beetje een triest gezicht, zo'n onttakelde abdij. De boogramen zonder glas zien er vanuit de verte uit als kantwerk en de abdij heeft iets kwetsbaars zoals hij er nu bij staat.
We eten in de auto een cakeje en ik ook nog een banaan, en rijden door naar Monmouth. Daar bezoeken wij het admiraal Nelson museum. De admiraal is ooit eens 2 dagen in Monmouth geweest en dat was voldoende om aan hem een museum te wijden.
Heb ik al verteld dat de binnenwegen in het hele Verenigde Koninkrijk heel erg smal zijn? Je houdt steeds weer je hart vast als er een tegenligger aankomt. Heel eng. Vooral ook omdat ik aan de chauffeurskant zit, gezien vanuit de Engelsen. We passeren auto's op een centimeter afstand en ik ben verbaasd dat we nog niemand hebben geraakt. Of dat iemand ons heeft geschampt. Ik plaats 2 foto's van dergelijke wegen bij. Op 1 foto heb ik een auto gefotografeerd, zodat je kunt zien hoe smal de weg is.
Wales is qua natuurschoon fantastisch, maar de dorpjes en stadjes stellen niet zoveel voor. Het lijkt allemaal wat armelijk en saai na de verrukkingen van de Engelse dorpjes. Ook de mensen zijn hier heel anders: stugger, geslotener.
Op de terugweg uit Wales passeren wij een bord Welkom in Engeland. Op weg naar ons hotel in Gloucester gaan we voor de eerste keer sinds wij hier zijn naar de historische haven (historic quays). En wat is dat een groot gebied! Tientallen flats van pakhuizen staan hier, volledig opgeknapt en voor bewoning geschikt gemaakt. Supermoderne horecagelegenheden wisselen elkaar af met ultramoderne winkelcomplexen. Het lijkt sprekend op de Docks in London, waar ze de pakhuizen van weleer ook volledig hebben gerestaureerd en van functie hebben veranderd. Heel indrukwekkend en mooi allemaal. We zijn blij dat we dit nog even hebben gezien voordat we morgen alweer naar onze laatste stop gaan. In de historische haven hebben we Grieks gegeten. Dat was onze 2e keus, want we hadden maar wat graag naar Carluccio's gegaan. Het restaurant van mijn favoriete kok: Antonio Carluccio. Helaas zat het restaurant helemaal vol en konden wij niet terecht. Nou ja, volgende keer beter. Want we gaan hier terugkomen, dat is zeker.
-
20 Mei 2017 - 21:55
Jacques:
Alweer genoten van je verhaal en foto's. Ik kon me helemaal voorstellen dat Mrs. Marple uit de stoomtrein zou stappen. Mooi, hoor, en allemaal zo typisch Engels! :-)
-
20 Mei 2017 - 22:06
Margreet:
nou die smalle wegen schrikken me wel een beetje af, gelukkig geen water! -
20 Mei 2017 - 22:30
Robert:
Wat weer een heerlijk verhaal.
Het is fijn om op deze wijze met jullie mee te reizen.
-
21 Mei 2017 - 11:50
Sylvia:
Een triest gezicht, die eenzame abdij, maar die glimmende stoomtreinen zijn prachtig. Met al die kleurrijke verhalen krijg ik wel een goed beeld van de streek. Heel erg leuk! -
21 Mei 2017 - 12:26
Frits( Francois De R):
Blijkbaar heb je ons blog , saaenfrits , gelezen. Bedankt voor je reactie.
Ook jouw verhaal is heel boeiend geschreven en leuk om te volgen.
Veel succes. Francois -
21 Mei 2017 - 13:18
Jacqueline:
Rob vond de foto's van de treinen natuurlijk prachtig. Die smalle weggetjes, ik zou er helemaal de kriebels van krijgen, maar wel mooi. Wat is dat Welsh toch een vreemd taaltje en als je het probeert uit te spreken, verstaan ze je nog niet want de klanken zijn heel anders dan wat je ziet staan. Geniet nog even. -
21 Mei 2017 - 20:42
Monique:
wat een heerlijke vakantie, erg leuk om je verslagen te lezen.
-
23 Mei 2017 - 09:00
Astrid:
WOw, klinkt geweldig weer allemaal en wat mooi zeg die treinen. Jullie hebben wel geluk hoor dat er steer speciale dagen zijn !
Jammer dat het gevangenismuseum niet open was ;(
Tot snel !!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
