Engelandgevoel
Door: Kavazo
Blijf op de hoogte en volg Karin
17 Mei 2017 | Verenigd Koninkrijk, Spelsbury
Laat ik eens met een goed bericht beginnen: we hebben vandaag maar 1 enkele regenbui gehad. Meer specifiek: de bui duurde van vanochtend zes uur tot vanavond zeven uur. Maar de niet aflatende regen geeft je wel het ultieme Engelandgevoel.
Vandaag staat Roald Dahl op het programma. Wij gaan zijn woonhuis en leefomgeving bekijken. Gisteren zag ik langs de snelweg een bord met zijn naam erop en dit uitje hebben wij vandaag aan het programma toegevoegd. Op naar Great Missenden, de woonplaats waar Roald Dahl 36 jaar heeft gewoond en gewerkt. Na een tijdje zoeken vonden wij het Roald Dahlmuseum en Playcenter, zoals het officieel heet. Vreemde plek, in Highstreet. Ik had verwacht een vrijstaande cottage te vinden met grote tuin eromheen. Eenmaal binnen bleek dit een klein museumpje te zijn, weliswaar over Roald Dahl maar meer voor kinderen om te spelen en over hem te leren. ZIjn woonhuis is helemaal niet te bezoeken, want daar woont nog steeds zijn (tweede) vrouw en een paar kinderen en kleinkinderen. Het enige authentieke aan het museum was de exacte nabootsing met de echte spullen van Dahl van zijn piepkleine werkplek in de werkhut, zoals hij het zelf noemde. Die werkhut stond in de tuin van zijn huis maar de inrichting ervan staat nu in het museum. De schrijver had niet alleen grote fantasie maar hij verzamelde ook bizarre dingen: een vergroeiing van zijn bot dat operatief was verwijderd. Dit stuk bot staat op een plank naast zijn stoel, verder geschoren baardharen in een potje. Dahl at elke dag gedurende vele jaren een Cadbury chocoladereep en bewaarde het zilveren papiertje dat hij tot een bal kneedde. Na vele jaren woog deze bal 350 gram en was deze zo groot als een tennisbal. Dat soort dingen. Heel apart en bijzonder.
Het schijnt voor schrijvers aantrekkelijk te zijn om in kleine ruimten te schrijven. Dickens schreef ook graag in zijn kleine Chalet, die in zijn tuin stond. Verder stelde het museum voor ons niet veel voor. Wel voor de klas luidruchtige kinderen die daar ronddartelde, compleet met juffen. Roald Dahl heeft wel in het plaatsje gewoond, maar het adres wordt niet prijsgegeven. Begrijpelijk, anders staan er drommen mensen te gluren naar het huis. We hebben, met paraplu op, nog wel gezocht naar de farmwinkel waar hij zijn verse eitjes plachtte te kopen, maar die hebben we niet gevonden.
Snel verder richting Blenheim Palace, een enorm bouwwerk op een enorm landgoed. Maar omdat het niet minder ging regenen lieten wij het genoegen van een bezoek aan landhuis en tuin aan ons voorbij gaan. Volgende keer beter. Inmiddels waren wij trouwens in het plaatsje Woodstock beland, waar Blenheim Palace ligt. De naam Woodstock zegt ons wel wat. En we hoorden zelfs muziek: zachtjes tikt de regen op ons autodak.....
Volgende doel was een tuincentrum in Burford. Tuincentrum....? Ga je daarnaartoe? Jaaaaa! Want als je nu aan Intratuin denkt, denk je te bekrompen. Intratuin past hier minstens zes keer in. En van alleen een tuincentrum was geen sprake: meubels, speelgoed, kleding, accessoires, een foodhall, een cafe, bloemen, planten, kunst, boeken en noem maar op. Het was er allemaal. Ik heb wat foto's geplaatst om de diversiteit te laten zien. En dat is nog maar een selectie. Er was nog veel meer. Daarmee eindigde deze sombere regendag in een stralende apotheose. En als klap op de vuurpijl was het rond zeven uur weer lekker droog met de belofte van veel beter weer morgen! We zijn nu in Gloucester (spreek uit: Gloster) en blijven hier vier dagen. Morgen naar Bibury! Kan niet wachten. De foto van Bibury is tevens de hoofdfoto van deze reis. Zo mooi is het daar.
Vandaag staat Roald Dahl op het programma. Wij gaan zijn woonhuis en leefomgeving bekijken. Gisteren zag ik langs de snelweg een bord met zijn naam erop en dit uitje hebben wij vandaag aan het programma toegevoegd. Op naar Great Missenden, de woonplaats waar Roald Dahl 36 jaar heeft gewoond en gewerkt. Na een tijdje zoeken vonden wij het Roald Dahlmuseum en Playcenter, zoals het officieel heet. Vreemde plek, in Highstreet. Ik had verwacht een vrijstaande cottage te vinden met grote tuin eromheen. Eenmaal binnen bleek dit een klein museumpje te zijn, weliswaar over Roald Dahl maar meer voor kinderen om te spelen en over hem te leren. ZIjn woonhuis is helemaal niet te bezoeken, want daar woont nog steeds zijn (tweede) vrouw en een paar kinderen en kleinkinderen. Het enige authentieke aan het museum was de exacte nabootsing met de echte spullen van Dahl van zijn piepkleine werkplek in de werkhut, zoals hij het zelf noemde. Die werkhut stond in de tuin van zijn huis maar de inrichting ervan staat nu in het museum. De schrijver had niet alleen grote fantasie maar hij verzamelde ook bizarre dingen: een vergroeiing van zijn bot dat operatief was verwijderd. Dit stuk bot staat op een plank naast zijn stoel, verder geschoren baardharen in een potje. Dahl at elke dag gedurende vele jaren een Cadbury chocoladereep en bewaarde het zilveren papiertje dat hij tot een bal kneedde. Na vele jaren woog deze bal 350 gram en was deze zo groot als een tennisbal. Dat soort dingen. Heel apart en bijzonder.
Het schijnt voor schrijvers aantrekkelijk te zijn om in kleine ruimten te schrijven. Dickens schreef ook graag in zijn kleine Chalet, die in zijn tuin stond. Verder stelde het museum voor ons niet veel voor. Wel voor de klas luidruchtige kinderen die daar ronddartelde, compleet met juffen. Roald Dahl heeft wel in het plaatsje gewoond, maar het adres wordt niet prijsgegeven. Begrijpelijk, anders staan er drommen mensen te gluren naar het huis. We hebben, met paraplu op, nog wel gezocht naar de farmwinkel waar hij zijn verse eitjes plachtte te kopen, maar die hebben we niet gevonden.
Snel verder richting Blenheim Palace, een enorm bouwwerk op een enorm landgoed. Maar omdat het niet minder ging regenen lieten wij het genoegen van een bezoek aan landhuis en tuin aan ons voorbij gaan. Volgende keer beter. Inmiddels waren wij trouwens in het plaatsje Woodstock beland, waar Blenheim Palace ligt. De naam Woodstock zegt ons wel wat. En we hoorden zelfs muziek: zachtjes tikt de regen op ons autodak.....
Volgende doel was een tuincentrum in Burford. Tuincentrum....? Ga je daarnaartoe? Jaaaaa! Want als je nu aan Intratuin denkt, denk je te bekrompen. Intratuin past hier minstens zes keer in. En van alleen een tuincentrum was geen sprake: meubels, speelgoed, kleding, accessoires, een foodhall, een cafe, bloemen, planten, kunst, boeken en noem maar op. Het was er allemaal. Ik heb wat foto's geplaatst om de diversiteit te laten zien. En dat is nog maar een selectie. Er was nog veel meer. Daarmee eindigde deze sombere regendag in een stralende apotheose. En als klap op de vuurpijl was het rond zeven uur weer lekker droog met de belofte van veel beter weer morgen! We zijn nu in Gloucester (spreek uit: Gloster) en blijven hier vier dagen. Morgen naar Bibury! Kan niet wachten. De foto van Bibury is tevens de hoofdfoto van deze reis. Zo mooi is het daar.
-
17 Mei 2017 - 23:18
Robert:
Jammer van die regen zeg.
Maar gelukkig laten jullie daardoor je vakantie niet vergallen, integendeel.
Roald Dahl had inderdaad bijzondere eigenaardigheden. Die heb ik ook, maar helaas niet zijn (en jouw) schrijverstalent.
Ik troost mij met de gedachte dat ik als kind reeds erg goed binnen de lijntjes kon kleuren. Dat is toch ook best knap?
Fijne voortzetting van jullie vakantie!
Liefs R&R.
-
17 Mei 2017 - 23:37
Karin :
Hahahahahahaaaaa! Ja, heel knap hoor! Dat kun je nu vast ook nog wel, samen met je kleinkinderen. -
18 Mei 2017 - 16:15
Carla:
Wat ondernemen jullie veel!
Jammer van de regen maar jullie hebben je geen moment verveeld.
Ik ga duimen voor een zonnetje.
Tot het volgende reisverslag, kijk er naar uit.
Lieve groet,
Carla
-
18 Mei 2017 - 17:32
Sylvia:
Dat eetgedeelte met pies en andere lekkerheden doet me watertanden zo vlak voor het eten. Hebben jullie er wat van gekocht?
Op naar de volgende dag. Wat gaan die dagen snel hè!
Nog een fijne avond en tot morgen. -
19 Mei 2017 - 09:43
Jacques:
Ik wil ook naar die winkel ...!!! -
19 Mei 2017 - 18:55
Me:
oeee wat leuk ! Wij lezen toevallig nu ons tweede Roald Dahl boek !
Het weer is een beetje jammer, maar laat de pret gelukkig niet drukken.
Tot snel ...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
